Bir Derebeyi Şatosu
DDerebeylik yönetiminin egemen bulunduğu Ortaçağ Avrupası’nda Büyük Karolenj İmparatorluğu’nun ünlü şatolarından birindeyiz. Tan yeri yavaş yavaş ağarmaktadır. Şatonun yüksek burçlarındaki nöbetçiler, ellerindeki boynuz biçimi borularını ağızlarına götürerek uzun uzun öttürürler. Bu işaret üzerine şato halkı ile birlikte şatonun bulunduğu tepenin eteklerine yayılan evlerde oturan köylüler de yavaş yavaş uyanmaya başlamışlardır…Şimdi , kontları, şövalyeleri, asker ve uşaklarıyla gözlerimizde canlandıracağımız bu şatoyu hep birlikte dolaşalım :
1 . Şatolar , Ortaçağ’ın askerlik ve savunma zorunluklarıyla da yüksekçe bir tepenin üzerinde ya dağların geçidinde veya bataklıkların gerisinde kurulurlardı. arasıra da önemli yol kavşaklarıyla köprü başlarını tuttukları da olurdu . Bunların yerleri seçilirken daha çok ekonomik sorunlar gözönünde bulundurulurdu. Çünkü derebeyleri, tüccardan vergi kestiği gibi halktan da köprüyü geçiş ücreti alma hakkına sahiptiler.
2. Şatonun etrafını kuşatan geniş sur.
3. Mazgal siperleri.
4. Kule mazgalları
5. Kolaylıkla kaldırılıp indirilebilen devirme – köprü.
6. Ana giriş kapısı.
7. Giriş kapısını koruyan sürgülü demir parmaklık.
8. Yayaların girip çıkmasına yarayan devirme – köprüye açılan kapı. ( Bu kapı yalnız bir kişinin geçebileceği genişlikteydi.)
9. Surun etrafını çeviren su dolu hendek.
10. Engel kazıkları
Resmi ödevlerinizde kullanmak isterseniz http://www.mediafire.com/download/z6cqscdb8qowqbz/ortacag1an.jpg
11. Hisarpeçe denilen giriş kapısı koruganı.
12. Nöbetçilerin gezindikleri seğirdim yolları.
13. İç avlu. ( Burada fırın, mezbaha, tavuk kümesi, ahır, araç ambarı ve her çeşit onarma işleri için atelyeler yer alırdı.)
14. Avluları bölen ara duvar.
15. Büyük avlu.
16. Baş kule. ( Burası şatonun en sağlam yapısıydı. Derebeyinin yer altındaki hazinesinden özel odalarına kadar en önemli yerler bu bölümde toplanırdı. Şatonun öbür bölümleri düşman eline düşse bile buraya kapanan derebeyi, savunmaya sonuna kadar devam edebilirdi. )
17. Derebeyinin yatak odası. ( dikkat edilirse bu odadaki bütün eşya birkaç parçayı geçmemektedir : Yüksekçe bir taban üzerine yerleştirilen yatak pek göşterişsizdir. Dolap yerine kullanılan büyükçe bir sandığa bütün giyim eşyası doldurulurdu. Demirden ya da tahtadan yapılmış sehpanın üzerine el , yüz yıkamak için su dolu toprak bir tas konurdu. )
18. Tahtadan yapılmış kat bölmesi. ( Tabana kışın bir hasır , yazın da ot serilirdi. Halı ve lüks mobilya, ” Rönesans ” çağından sonra kullanılmaya başlanmıştır. )
19. Sabahları dini törenin yapıldığı kilise.
20. Doğancılar . ( derebeyinin en büyük zevki ava çıkmaktı. Şatosunda doğan ve av köpekleri beslerdi. )
21. Köylülerin ilkel evleri. ( Bu evlerde derebeyine bağlı köylüler barınırdı. Bunlar, derebeyinin kölesi durumundaydı. İşledikleri toprağı bırakıp ayrılmak hakkına sahip değillerdi. Hürriyetlerini elde edebilmek için efendileri olan derebeyine can bedeli denilen yüklü bir vergi ödemek zorundaydılar. Hiçbir gelire sahip olmayan köylüler için böyle bir parayı bulmak kolay olmadığından ömürlerinin sonuna kadar kölelikten kurtulamazlardı.)
22. Köylüler ? ( Ömürleri boyunca derebeyinin tarlalarında çalışmak zorunluğunda bulunan köylüler, derebeyinin tarlalarında, ilkel araçlarla gece – gündüz çalışırlardı.. Ürünün hemen hemen bütününü ona vermek zorunluğunda olduklarından verimle ilgilenmezlerdi. Bu yüzden Ortaçağ’da tarım alanında önemli bir gelişme olamadı. )
23. Şatoda yemek sofrası : ( Bellibaşlı yemek et idi . Sığır, yaban domuzu, yaban keçisi, balık, koyun ve kuş etleri en çok yenilen çeşitlerdi. Bunların yanında ; biber, karanfil , hindistan cevizi , tarçın ve çok kuvvetli salçalar bol bol bulunurdu. Çatal kullanmasını bilmediklerinden yemeklerini elle yerlerdi.)
24. Asma Bahçe . ( Yemeklerden sonra şato halkı yüksekçe ve etrafı duvarlarlar çevrili bir çeşit asma bahçede toplanırdı. bu, kadınlı erkekli toplantıda kimi saz çalar, kahramanlık şiirleri okur, kimi şarkı söyler, kimileri de satranç ya da dama oynamakla vakit geçirirlerdi. )
25. Silahlık. ( Derebeyinin bütün silahları ile savaşlardan elde edilen değerli mallar burada saklanırdı. Şatonun gençleri, burada silah kullanma ve savaş eğitimleri görürdü.
26. İşkence Kulesi : Derebeyliğin adalet işlerini yürütme, yalnız derebeyinin yetkisindeydi. Kulenin en alt katında , karanlık, ıslak , aşılması imkansız bir hücre bulunurdu. Bu hücreye çok zaman düşman tutsakları ile derebeyine vergisini ödemeyen köylüler , seyyahlar , ve tüccar kapatılırdı.)
27. Oturma Salonu : ( Geceleri derebeyinin ailesi karanlık oturma salonunda toplanırdı. Alev alev yanan kocaman ocağın karşısına geçen genç, ihtiyar, kadın, erkek herkes ya bir saz dinler ya şato soytarısının şaklabanlıklarına gülüşür ya da birbirlerine masal anlatırlardı. Sonra uşaklar, derebeyine taslarla şarap sunarlardı. Bu, derebeyinin ” uyku şarabı “ydı. Daha sonra derebeyi, eşi ve çocukları ; ellerinde meşaleler tutan uşakları izleyerek dolambaçlı merdivenlerden yatak odalarına çıkarlardı.)
106 views
Diğer Yazılar
